W pierwszych czterech wpisach o londyńskim metrze przedstawiliśmy dotyczące go dane statystyczne i ciekawostki (klik), podział miasta na strefy komunikacyjne odwzorowany na słynnej mapie (klik), poszczególne linie „tuby” i ceny biletów na przejazdy nią (klik) oraz przydatne porady dla podróżujących po stolicy Wielkiej Brytanii tym środkiem transportu (klik). W ostatnim już artykule z tej serii znajdziecie najbardziej praktyczne informacje natury „technicznej”, czyli w jakich godzinach kursuje, jak nim podróżować, np. wsiąść do odpowiedniego pociągu i przesiąść się na inny, czy „skasować” bilet.

Godziny kursowania

Metro w Londynie nie jeździ w godzinach nocnych (po 01.00 po północy), gdyż wykonywane są wówczas prace naprawcze i konserwacyjne. W dni powszednie kursuje mniej więcej (w zależności od linii i stacji) od 5.00 rano do około 01.00 po północy. W soboty pierwsze połączenia ruszają ok. godziny 6.00, a w niedziele ok. 7.00. Pociągi jeżdżą codziennie, z wyjątkiem pierwszego dnia świąt Bożego Narodzenia. Od 2015 roku na odcinkach centralnych mają zostać uruchomione nocne połączenia w piątki i soboty, co oznacza, że metro będzie na nich funkcjonować przez całą dobę.

Aby dowiedzieć się, od której i do której godziny danego dnia na konkretnej stacji wsiądziemy w pociąg określonej linii, najlepiej zapytać pracownika metra lub zajrzeć na stronę Transport for London.

Jak podróżować metrem w Londynie

Przygotowując się do korzystania z londyńskiego metra warto najpierw przyjrzeć się jego schematycznej mapie, szczególnie pod kątem tras, jakie będziemy nim przejeżdżać (więcej informacji na ten temat – klik).

Będąc już na konkretnej stacji metra należy wybrać odpowiedni kierunek (a co za tym idzie peron), w którym chcemy jechać, a mianowicie:

• eastbound – na wschód,
• westbound – na zachód,
• southbound – na południe,
• northbound – na północ.

Całe metro i wszystkie linie wraz ze stacjami są doskonale oznaczone, zatem znalezienie kierunku jest naprawdę proste. Jeśli jednak się pomylimy, trzeba będzie wrócić do punktu wyjściowego i przejść na drugą stronę linii poprzez system korytarzy.

W każdym wagonie metra pokazana jest dokładna mapa trasy, dzięki której można na bieżąco śledzić ile stacji zostało do przystanku docelowego. Dodatkowo, podczas przejazdu otrzymujemy komunikaty głosowe o następnych stacjach.

Na każdej stacji znajdują się duże napisy z jej nazwą (charakterystyczne czerwono-białe koło), które nie sposób przegapić, gdyż rozmieszczone są w wielu miejscach po obu stronach torów.

Z kolei stacje przesiadkowe, na których krzyżują się co najmniej dwie linie, oznaczone są białymi kółkami. Dodatkowo, kółka te pokazują pomiędzy którymi liniami przesiadki są możliwe. Przesiadki są tak zorganizowane, że nie trzeba wychodzić ze stacji i przechodzić przez bramki biletowe.

Jak używać biletów na metro?

Na każdej stacji metra znajdują się bramki biletowe, przez które można wejść tylko jeśli posiada się ważny bilet. Są one dosyć wąskie i mogą sprawiać kłopot przy przenoszeniu dużych walizek – dlatego też zawsze jest co najmniej jedna specjalna bramka dla dużych gabarytowo bagaży (w tym wózków dziecięcych).

Jeśli mamy bilet „papierowy” (np. jednodniową travelcard), należy go wsunąć do otworu znajdującego się przy bramce czytnika. Automat skanuje czy bilet jest ważny, oddaje go, po czym otwiera bramkę przez którą można przejść. Przy opuszczaniu stacji obowiązuje podobna procedura – po wsunięciu biletu automat skanuje go, zwraca bilet (jeśli został w całości wykorzystany to go zatrzymuje) i otwiera bramkę. Jeśli bramka się nie otwiera, oznacza to, ze bilet jest nieważny.

Jeśli posiadamy plastikową kartę Oyster, należy dotknąć nią żółtego czynnika przy bramce przy wchodzeniu na stacji początkowej i wychodzeniu na docelowej. Poniższe wideo szczegółowo pokazuje jak z tej karty korzystać.

Stosowany na karcie Oyster system płatności, tzw. „pay as you go”, pobiera opłatę za każdą odbytą podróż, dlatego ważne jest aby dotknąć czytnika, gdy się ją zaczyna, sygnalizując w ten sposób jej początek, a następnie na stacji docelowej, sygnalizując jej koniec. Jeśli nie dotkniemy czytnika przy wejściu na stację, to w razie kontroli, nawet posiadając wystarczające fundusze na karcie, zostaniemy potraktowani jak pasażer „na gapę”. Z kolei jeśli zapomnimy go dotknąć przy wyjściu, gdy np. gdy bramki są otwarte lub czytnik znajduje się tylko na ścianie, to system automatycznie pobierze opłatę za całodzienną kartę miejską (Travelcard), nawet gdy przejechaliśmy tylko jedną stację.

Na peronach niektórych stacji znajdują się różowe czytniki, które służą zasygnalizowaniu systemowi jaką trasą jedzie pasażer gdy się przesiada i omija np. 1. strefę, gdyż wówczas pobrana kwota za podróż będzie mniejsza.

Więcej informacji na temat biletów na transport publiczny w Londynie, w tym ich rodzajów, cen czy możliwości zakupu i doładowania, znajdziecie w osobnym wpisie na naszym blogu – klik.

Tagi: karta oyster, lolondyn metro godziny kursowania, londyn, londyn metro, londyn metro poradnik, londyn transport, metro londyn jak podróżować, metro w londynie, Transport for London, travelcard londyn